Jakie są różnice między body leasingiem a outsourcingiem IT?

Kluczowa różnica: zarządzanie i odpowiedzialność

Najważniejsza różnica dotyczy tego, kto zarządza pracą i kto ponosi odpowiedzialność za jej rezultaty. W modelu body leasing to klient bezpośrednio zarządza pracą wynajętych specjalistów, przydziela im zadania, kontroluje postępy i odpowiada za końcowy wynik projektu lub zadania. Dostawca odpowiada głównie za zapewnienie specjalisty o uzgodnionych kompetencjach. W outsourcingu IT odpowiedzialność za zarządzanie zespołem, procesami oraz za dostarczenie usługi lub produktu zgodnie z umową (często określoną przez wskaźniki SLA – service level agreement) spoczywa w całości na firmie outsourcingowej.

Typowe zastosowania obu modeli

Body leasing sprawdza się najlepiej, gdy firma potrzebuje szybko uzupełnić luki kompetencyjne w zespole, zwiększyć jego moce przerobowe na czas trwania projektu lub pozyskać specjalistyczną wiedzę, jednocześnie chcąc zachować pełną kontrolę nad procesem i kierunkiem prac. Jest to efektywna forma realizacji strategii staff augmentation. Outsourcing jest częściej wybierany do zadań powtarzalnych, procesów pomocniczych (niebędących core business firmy), obsługi technicznej czy kompleksowych projektów, gdzie firma nie posiada odpowiednich zasobów lub ekspertyzy, lub gdy chce skupić się na swojej głównej działalności.

Modele rozliczeń i struktura kosztów

Modele rozliczeń również się różnią. W body leasingu dominuje model time & material (T&M), gdzie klient płaci za faktycznie przepracowany czas specjalistów (wg. stawki godzinowej lub dziennej). Daje to elastyczność, ale mniejszą przewidywalność końcowego kosztu. W outsourcingu częściej spotyka się model fixed price (stała cena za projekt/usługę) lub opłaty abonamentowe (np. za utrzymanie systemu), co zapewnia większą przewidywalność budżetową, ale mniejszą elastyczność w przypadku zmian zakresu.

Elastyczność a przewidywalność

Body leasing oferuje znacznie większą elastyczność w zakresie skalowania zespołu i modyfikowania zadań w trakcie współpracy. Klient może dynamicznie dostosowywać zaangażowanie specjalistów do bieżących potrzeb. Outsourcing, szczególnie w modelu fixed price, jest mniej elastyczny pod względem zmian zakresu, ale oferuje większą przewidywalność wyników i kosztów dla zdefiniowanego obszaru, przenosząc ryzyko wykonania na dostawcę.

Wady i zalety każdego podejścia

Body leasing daje kontrolę i elastyczność, ale wymaga zaangażowania klienta w zarządzanie i niesie ryzyko związane z odpowiedzialnością za wynik. Outsourcing odciąża klienta, daje przewidywalność i dostęp do know-how dostawcy, ale oznacza mniejszą kontrolę nad procesem i potencjalnie wyższe koszty jednostkowe lub trudności przy zmianach. Wybór zależy od priorytetów firmy.

Jak wybrać odpowiedni model współpracy?

Decyzja powinna być oparta na dokładnej analizie potrzeb biznesowych, specyfiki projektu, dostępnych zasobów wewnętrznych, wymaganego poziomu kontroli oraz apetytu na ryzyko. Warto rozważyć cele krótko- i długoterminowe, potrzebę elastyczności oraz strategiczne znaczenie danego obszaru IT dla firmy. Często pomocna jest konsultacja z doświadczonym partnerem technologicznym, takim jak Ardura, który może doradzić optymalne rozwiązanie.